Ang aklat na ito ay hindi banal, at lalong hindi makalangit. Isa itong kasulatan ng satira, hinubog ng pagkadismaya, at inudyukan ng mga demonyo ng pamahalaan na araw-araw nagpapahirap sa karaniwang mamamayan. Hindi ito nag-aalok ng kaligtasan, kundi ng pagbubunyag; hindi ng pagtubos, kundi ng pagkilala sa salot na nakasuot ng barong, nakikipagkamayan sa mga obispo, ngumingiti sa harap ng kamera, at nilalamon ang mga pangarap ng bayan sa bawat lagda ng panloloko.

“Ang Biblia ng Korap na Politiko” ay isang literaturang eksorsismo—isang pangungutya sa mga sagradong tekstong laging sinasambit ng mga hindi karapat-dapat, at isang salamin na inihaharap sa mga nagbenta ng kanilang kaluluwa kapalit ng pork barrel at mga proyektong multo. Isa itong bastos na ebanghelyo para sa isang bulok na sistema, isinulat hindi para purihin, kundi para ilantad.

Dito, ibubunyag kung paano ang tulong ay iniaabot na parang mana mula sa langit, ngunit binibili kapalit ng boto; kung paano ang mga kalsada ay tinatapalan hindi ng tunay na serbisyo publiko, kundi ng suhol at kasinungalingan; kung paano ang mga mahihirap ay hindi itinatayo, kundi pinananatiling nakaluhod upang tapakan ng mga makapangyarihan.

Bawat aklat sa hindi banal na kanon na ito ay naglalahad ng mga taktika, estratehiya, at likong pag-iisip na ginagamit ng mga elitista upang bigyang-katwiran ang kanilang kasakiman. Mababatid mo kung paano sila nagtatayo ng mga imperyo mula sa pagdurusa, paano nila ginagawang legal ang pagnanakaw sa pamamagitan ng mga patakaran, at paano nila pinapatahimik ang mga bumabatikos gamit ang donasyon at panlilinlang. Mula sa mga nakatagong kompanya hanggang sa mga peke at makurap na proyektong pang-imprastruktura, walang bagay na sagrado sa kanila kundi ang sarili nilang kapakinabangan.

At gayon ma'y—hindi lamang pangungutya ang layunin ng satirang ito. Nais nitong magbigay-silakbo. Mag-udyok ng pag-iisip. Himukin ang mga mambabasa, lalo na ang kabataan, na magtanong, magsalita, at kumilos. Isa itong sandata ng talino, nakatarget sa puso ng katiwalian, pinaputok sa pag-asang mababasag ang katahimikang nilikha ng takot.

Basahin ito. Umiyak kung kinakailangan. Tumawa kung ibig mo. Ngunit higit sa lahat, hayaang ang hindi banal na kasulatang ito'y maghatid hindi sa kawalang-pakialam, kundi sa kamalayan.

Sapagkat sa satira, may katotohanan.

At sa katotohanan, may pag-asa.